магнезія паленая

т. 9, с. 475

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

магне́зія, ‑і, ж.

Лёгкі парашок белага колеру, які з’яўляецца вокісам або соллю магнію (выкарыстоўваецца ў медыцыне). Белая магнезія. Паленая магнезія.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́лены па́леная па́ленае па́леныя
Р. па́ленага па́ленай
па́ленае		 па́ленага па́леных
Д. па́ленаму па́ленай па́ленаму па́леным
В. па́лены (неадуш.)
па́ленага (адуш.)		 па́леную па́ленае па́леныя (неадуш.)
па́леных (адуш.)
Т. па́леным па́ленай
па́ленаю		 па́леным па́ленымі
М. па́леным па́ленай па́леным па́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́лены па́леная па́ленае па́леныя
Р. па́ленага па́ленай
па́ленае		 па́ленага па́леных
Д. па́ленаму па́ленай па́ленаму па́леным
В. па́лены (неадуш.)
па́ленага (адуш.)		 па́леную па́ленае па́леныя (неадуш.)
па́леных (адуш.)
Т. па́леным па́ленай
па́ленаю		 па́леным па́ленымі
М. па́леным па́ленай па́леным па́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

магне́зія ж., хим. магне́зия;

бе́лая м. — бе́лая магне́зия;

○ па́леная м. — жжёная магне́зия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магне́зия магнэ́зія, -зіі ж.;

жжёная магне́зия па́леная магнэ́зія;

бе́лая магне́зия бе́лая магнэ́зія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паліць ​1 (у 2 знач.).

2. у знач. прым. Абпалены. Паленая вапна. □ У даляглядзе пад яркім сонцам горы колеру паленай цэглы лезуць адна на адну. Бядуля.

3. у знач. прым. Які апаліўся, падгарэў. Запахла паленай збажыной, полымя абняла палову палёгка, пакідаючы чорныя прагаліны. Гурскі. Ад гарачыні з буракоў пацёк на цэглу сок, і ў хаце доўга пахла паленым цукрам. Пальчэўскі. / у знач. наз. па́ленае, ‑ага, н. Узляцеў фантан іскраў, засмярдзела паленым. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)