палахлі́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
палахлі́ўка |
палахлі́ўкі |
| Р. |
палахлі́ўкі |
палахлі́вак |
| Д. |
палахлі́ўцы |
палахлі́ўкам |
| В. |
палахлі́ўку |
палахлі́вак |
| Т. |
палахлі́ўкай
палахлі́ўкаю |
палахлі́ўкамі |
| М. |
палахлі́ўцы |
палахлі́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палахлі́ўка ж., разг. труси́ха
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палахлі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; Р мн. ‑лівак; ж.
Жан. да палахлівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)