палахлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
палахлі́ва палахлі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палахлі́ва нареч. пугли́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пугли́во нареч. пужлі́ва, палахлі́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палахлі́вы, -ая, -ае.

Які лёгка палохаецца, усяго баіцца; які выражае спалох.

П. позірк.

Палахліва (прысл.) азірацца.

Палахлівыя цені (перан.; мітуслівыя, дрыготкія).

|| наз. палахлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

timidly [ˈtɪmɪdli] adj. баязлі́ва, палахлі́ва; нясме́ла; сарамлі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bojaźliwie

баязліва, нясмела; палахліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шэ́фаў, ‑ава.

Які мае адносіны да шэфа, належыць яму. Курт палахліва агледзеў шэфаў пакой — тут усё тут у парадку? Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shyly

[ˈʃaɪli]

adv.

1) нясьме́ла, сарамлі́ва

2) пужлі́ва, палахлі́ва

3) недаве́рліва; чу́йна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trwożliwie

кніжн. трывожна, баязліва, пужліва, палахліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гзымс, ‑а, м.

Абл. Карніз. Цяпер галубоў не відно, — спяць і яны, затуліўшыся недзе на гзымсах. Брыль. Запаліла [маці] на гзымсе газоўку. Палахліва пабегла святло. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)