палафі́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. палафі́ты
Р. палафі́таў
Д. палафі́там
В. палафі́ты
Т. палафі́тамі
М. палафі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палафі́ты мн., археол. палафи́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палафі́ты

(іт. palafitte)

асобныя будынкі або цэлыя паселішчы, пабудаваныя на сваях па́лях з драўляным памостам над вадою або балотам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палафі́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. палафі́та палафі́ты
Р. палафі́ты палафі́т
Д. палафі́це палафі́там
В. палафі́ту палафі́ты
Т. палафі́тай
палафі́таю		 палафі́тамі
М. палафі́це палафі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палафи́ты мн., археол. палафі́ты, -таў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)