назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пала́дыю | |
| пала́дыю | |
| пала́дыем | |
| пала́дыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пала́дыю | |
| пала́дыю | |
| пала́дыем | |
| пала́дыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Хімічны элемент, метал серабрыста-белага колеру з групы плаціны, які прымяняецца ў якасці каталізатара.
[Лап. Palladium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
l) статуя ўзброенага бажаства, часцей за ўсё Афіны Палады, якая, як лічылі старажытныя грэкі і рымляне, ахоўвала горад ад небяспекі;
2) хімічны элемент, метал серабрыста-белага колеру, які выкарыстоўваецца ў ювелірнай справе, тэхніцы і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
палла́дий
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Palládium
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
глянцзі́льбер
(
рэчыва, якое змяшчае плаціну або
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
БІ́НГЕМ
(Bingham),
меднае радовішча на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)