пакупні́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакупні́цкі пакупні́цкая пакупні́цкае пакупні́цкія
Р. пакупні́цкага пакупні́цкай
пакупні́цкае
пакупні́цкага пакупні́цкіх
Д. пакупні́цкаму пакупні́цкай пакупні́цкаму пакупні́цкім
В. пакупні́цкі (неадуш.)
пакупні́цкага (адуш.)
пакупні́цкую пакупні́цкае пакупні́цкія (неадуш.)
пакупні́цкіх (адуш.)
Т. пакупні́цкім пакупні́цкай
пакупні́цкаю
пакупні́цкім пакупні́цкімі
М. пакупні́цкім пакупні́цкай пакупні́цкім пакупні́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакупні́цкі покупа́тельский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакупні́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пакупніка, пакупнікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакупні́цкі Käufer-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пакупні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які купляе што-н.

|| ж. пакупні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

|| прым. пакупні́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покупа́тельский пакупні́цкі; устар. пакупе́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)