пакрыві́цца гл. крывіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакрыві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакрыўлю́ся пакры́вімся
2-я ас. пакры́вішся пакры́віцеся
3-я ас. пакры́віцца пакры́вяцца
Прошлы час
м. пакрыві́ўся пакрыві́ліся
ж. пакрыві́лася
н. пакрыві́лася
Загадны лад
2-я ас. пакрыві́ся пакрыві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пакрыві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакрыві́цца сов.

1. (стать кривым) искриви́ться; перекоси́ться;

2. прям., перен. покриви́ться, помо́рщиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакрыві́цца, ‑крыўлюся, ‑крывішся, ‑крывіцца; зак.

Стаць крывым, няроўным, перакошаным; пахіліцца. Пакрывіліся дошкі. □ Драўляныя сцены дзе-нідзе пакрывіліся ад часу, а месцамі бярвенне са сцен павыпіналася і ледзь ліпела. Броўка. Раскошная веранда цяпер пакрывілася. Асіпенка. // Зрабіць грымасу ад якога‑н. пачуцця; скрывіцца. — А Наталка, дзіця мілае, пашукай грыбкоў, — сказаў дзед і пакрывіўся, мусіць ад болю. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакрыві́цца

1. sich verbíegen*, sich krümmen, verkrümmt [krumm, schief] wérden;

2. (пра твар і г. д.) sich verzíehen*, sich verzéhren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крыві́цца, крыўлю́ся, кры́вішся, кры́віцца; незак.

1. Станавіцца крывым, перакрыўленым.

Паркан пачаў к.

2. Крывіць губы, рот і пад., выказваючы нязгоду з чым-н., незадавальненне чым-н.

|| зак. пакрыві́цца, -крыўлю́ся, -кры́вішся, -кры́віцца (да 1 знач.) і скрыві́цца, скрыўлю́ся, скры́вішся, скры́віцца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покриви́ться пакрыві́цца, скрыві́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подёргаться пату́зацца, пакалаці́цца; пакрыві́цца, пато́ргацца; см. дёргаться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакараба́ціцца, ‑ціцца; зак.

Стаць карабатым; пакрывіцца, пагнуцца. На плоце, на жэрдках, падсохла кара, пакарабацілася і трэскалася пад рукой. Пташнікаў. Лісці вагона спусціліся ўніз і пакарабаціліся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wykrzywić się

зак.

1. скрывіцца; пакрывіцца;

2. зморшчыцца, перакрывіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)