пакрыве́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пакрыве́ц
Р. пакрыўцу́
Д. пакрыўцу́
В. пакрыве́ц
Т. пакрыўцо́м
М. пакрыўцы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакрыве́ц, -рыўцу́ м., бот. волови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакрыве́ц, ‑рыўцу, м.

Адна- або шматгадовая травяністая расліна сямейства бурачнікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пакрывец, гл. Анхуза

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пакрывец

т. 11, с. 529

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

волови́к бот. пакрыве́ц, -рыўцу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АНХУ́ЗА,

род кветкавых раслін, гл. Пакрывец.

т. 1, с. 408

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Смактуны́, смоктуны́пакрывец лекавы, Anchusa officinalis L.’ (бяроз., Нар. лекс.). Відавочна, да смактаць (гл.). Параўн. іншую назву гэтай расліны: мядоўка (Кіс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валовы языкпакрывец лекавы, Anchusa officinalis L.’ (Кіс.). Назва дадзена па знешняму падабенству лісця расліны, па яго форме. Параўн. укр. волів язик ’Digitalis grandiflora’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

анху́за

(н.-лац. anchusa)

травяністая расліна сям. бурачнікавых з сінімі кветкамі ў гронкападобных суквеццях; лекавая, дэкаратыўная і фарбавальная; пакрывец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)