пако́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пако́ўшчыца |
пако́ўшчыцы |
| Р. |
пако́ўшчыцы |
пако́ўшчыц |
| Д. |
пако́ўшчыцы |
пако́ўшчыцам |
| В. |
пако́ўшчыцу |
пако́ўшчыц |
| Т. |
пако́ўшчыцай
пако́ўшчыцаю |
пако́ўшчыцамі |
| М. |
пако́ўшчыцы |
пако́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пако́ўшчыца ж. пако́вщица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тюко́вщица пако́ўшчыца, -цы ж., цюко́ўшчыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)