пако́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пако́паны пако́паная пако́панае пако́паныя
Р. пако́панага пако́панай
пако́панае		 пако́панага пако́паных
Д. пако́панаму пако́панай пако́панаму пако́паным
В. пако́паны
пако́панага		 пако́паную пако́панае пако́паныя
пако́паных
Т. пако́паным пако́панай
пако́панаю		 пако́паным пако́панымі
М. пако́паным пако́панай пако́паным пако́паных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пако́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пако́паны пако́паная пако́панае пако́паныя
Р. пако́панага пако́панай
пако́панае		 пако́панага пако́паных
Д. пако́панаму пако́панай пако́панаму пако́паным
В. пако́паны
пако́панага		 пако́паную пако́панае пако́паныя
пако́паных
Т. пако́паным пако́панай
пако́панаю		 пако́паным пако́панымі
М. пако́паным пако́панай пако́паным пако́паных

Кароткая форма: пако́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пако́паны, см. пакапа́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пако́паны,

гл. пакапаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакапа́ны і пако́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)