Verbum

анлайнавы слоўнік

пакло́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакло́нніца ж.

1. (почитательница) покло́нница;

2. (влюблённая) покло́нница, вздыха́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакло́нніца, ‑ы, ж.

Жан. да паклоннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто з захапленнем пакланяецца каму-, чаму-н.; прыхільнік.

П. мастацтва.

П. чыйго-н. таленту.

2. Закаханы ў каго-н. чалавек.

У яе было многа паклоннікаў.

|| ж. пакло́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покло́нница пакло́нніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обожа́тельница пакло́нніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

почита́тельница пакло́нніца, -цы ж.; прыхі́льніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wielbicielka

ж. паклонніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

worshipper [ˈwɜ:ʃɪpə] n.

1. пакло́ннік; пакло́нніца

2. ве́рнік; ве́рніца; прыхаджа́нін; прыхаджа́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

groupie [ˈgru:pi] n. infml фана́тка, дзяўчы́на – пакло́нніца поп-музыка́нтаў, яка́я е́здзіць паўсю́дна за і́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)