пакла́жа, -ы, ж.

Пакладзеныя для перавозкі рэчы, груз, багаж.

Воз з паклажай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакла́жа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пакла́жа
Р. пакла́жы
Д. пакла́жы
В. пакла́жу
Т. пакла́жай
пакла́жаю
М. пакла́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакла́жа ж. покла́жа, кладь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакла́жа, ‑ы, ж.

Тое, што пакладзена, ускладзена куды‑н. (для перавозкі, пераноскі і пад.); груз, багаж. Андрэй звязаў маленькі чамаданчык і пакуначак кніг раменьчыкам, перакінуў паклажу цераз плячо і рушыў да сваёй вёскі. Дуброўскі. [Дзямід Сыч] імкліва абышоў вакол машыны, прыглядаючыся .. да яе паклажы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакла́жа ж Gepäck n -(e)s, -e;

ручна́я пакла́жа Hándgepäck n;

прыём пакла́жы Gepäckannahme f -, -n;

адпраўле́нне пакла́жы Gepäckabfertigung f -, -en;

пла́та за пераво́зку пакла́жы Gepäckfracht f -, -en;

здава́ць пакла́жу das Gepäck ábfertigen;

размясці́ць пакла́жу ў ваго́не das Gepäck im Wágen verstáuen;

ка́мера захо́ўвання ручно́й пакла́жы Gepäckaufbewahrung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

покла́жа пакла́жа, -жы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ую́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Упакаваная паклажа, якая перавозіцца на спіне жывёлы, а таксама сумка для такой паклажы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hand luggage [ˈhændˌlʌgɪdʒ] n. ручна́я пакла́жа, ручны́ бага́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shipload

[ˈʃɪploʊd]

n.

груз, пакла́жа карабля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кладь

1. (груз) пакла́жа, -жы ж.;

2. (скирда) обл. сці́рта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)