Паклады́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Паклады́
Р. Пакладо́ў
Д. Паклада́м
В. Паклады́
Т. Паклада́мі
М. Паклада́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакла́ды, -аў, адз. пакла́д, -у, М -дзе, м. (спец.).

Тое, што і залежы (у 1 знач.).

П. калійнай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакла́ды (ед. пакла́д м.) геол. залега́ние ср.; за́лежи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакла́ды, ‑аў; адз. паклад, ‑а, М ‑дзе, м.

Залежы (гл. залеж у 2 знач.). Паклады калійнай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паклады (у геалогіі) 8/32—33; 9/66

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пакла́ды мн. Vórkommen pl, Láger pl, Lágerstätte f -, -n;

пакла́ды на́фты [каме́ннага ву́галю] Vórkommen an Érdöl [Stéinkohle]; гл. тс. радовішча

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пакла́д, пакла́ды ’залежы’ (ТСБМ). З польск. pokłady ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакла́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пакла́д пакла́ды
Р. пакла́ду пакла́даў
Д. пакла́ду пакла́дам
В. пакла́д пакла́ды
Т. пакла́дам пакла́дамі
М. пакла́дзе пакла́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радо́вішча, -а, мн. -ы, -вішч і -аў, н.

Прыродныя залежы карысных выкапняў; паклады.

Р. золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакла́д м., см. пакла́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)