паклада́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паклада́ны паклада́ная паклада́нае паклада́ныя
Р. паклада́нага паклада́най
паклада́нае		 паклада́нага паклада́ных
Д. паклада́наму паклада́най паклада́наму паклада́ным
В. паклада́ны (неадуш.)
паклада́нага (адуш.)		 паклада́ную паклада́нае паклада́ныя (неадуш.)
паклада́ных (адуш.)
Т. паклада́ным паклада́най
паклада́наю		 паклада́ным паклада́нымі
М. паклада́ным паклада́най паклада́ным паклада́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паклада́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паклада́ны паклада́ная паклада́нае паклада́ныя
Р. паклада́нага паклада́най
паклада́нае		 паклада́нага паклада́ных
Д. паклада́наму паклада́най паклада́наму паклада́ным
В. паклада́ны (неадуш.)
паклада́нага (адуш.)		 паклада́ную паклада́нае паклада́ныя (неадуш.)
паклада́ных (адуш.)
Т. паклада́ным паклада́най
паклада́наю		 паклада́ным паклада́нымі
М. паклада́ным паклада́най паклада́ным паклада́ных

Кароткая форма: паклада́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паклада́ны

1. прич. холощённый, кастри́рованный, оскоплённый;

2. прил. холощёный, кастри́рованный, оскоплённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каплу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

холощённый вы́пакладаны, паклада́ны, спаклада́ны, вы́легчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каплу́н, ‑а, м.

Пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса.

[Ад ням. Kapphahn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ва́лашыць ’пакладаць’, валашаны ’пакладаны’ (Янк. I), валашы́ць ’тс’ (Нас.). Да валах (гл.). На падставе гэтага дзеяслова ўзніклі назвы пакладаных жывёлін, назвы прафесіі і іншыя; параўн. валух ’скапец’ (Грыг.), рус. валах ’пакладаны баран, бычок, кабан’, валух ’пакладаны парсюк’, укр. валах ’пакладаны баран; той, хто пакладае’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wałach

м. конь (пакладаны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каплу́н

(ст.-польск. kapłun, ад чэш. kapün с.-в.-ням. kappūn)

пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вяпру́к ’кабан’ (БРС, Мал., Шн., Нас., Бяльк., Сцяшк. МГ); ’кастрыраваны кабан’ (Інстр. II, ДАБМ, 885); ’парсюк, дзікі парсюк, дзік’ (Сцяшк. МГ). Да пашырэння слова вяпру́к ’пакладаны кабан’ і роднасных форм (вапе́р, япру́к і інш.) гл. ДАБМ, карта № 292. Форма вяпру́к вядома на значнай частцы беларускай тэрыторыі ў гаворках і пранікла ў літаратурную мову. Параўн. яшчэ рус. дыял. (смал.) вапер, ваперь, вепирь, вапрюк ’тс’ (СРНГ). Слова гэта праславянскае (*veprь; параўн. рус. вепрь, укр. вепр, ве́пер, польск. wieprz, чэш. vepř, ст.-слав. вепрь, балг. ве́пър, серб. ве̏пар і г. д.). Непасрэдна *veprъ адлюстроўваецца ў бел. вапе́р, вя́пер, ве́пер (гл., там і этымалагічныя версіі). Да вяпру́к; параўн. яшчэ Мартынаў, Лекс. Палесся, 8.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)