па́кер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
па́кер |
па́керы |
| Р. |
па́кера |
па́кераў |
| Д. |
па́керу |
па́керам |
| В. |
па́кер |
па́керы |
| Т. |
па́керам |
па́керамі |
| М. |
па́керы |
па́керах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
па́кер
(англ. packer, ад pack = ушчыльняць)
прыстасаванне, якое спускаецца ў буравую свідравіну на трубах для размежавання пласта з пазатрубнай прасторай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)