пака́шліваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Злёгку, з перапынкамі кашляць.

Чалавек курыў і пакашліваў.

|| наз. пака́шліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пака́шліваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пака́шліваю пака́шліваем
2-я ас. пака́шліваеш пака́шліваеце
3-я ас. пака́шлівае пака́шліваюць
Прошлы час
м. пака́шліваў пака́шлівалі
ж. пака́шлівала
н. пака́шлівала
Дзеепрыслоўе
цяп. час пака́шліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пака́шліваць несов. пока́шливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пака́шліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Кашляць час ад часу. Бацька курыў з прагнасцю і пакашліваў. Пестрак. У гэты час на лесвіцы паказаўся Тарасюк. Ён ішоў, апусціўшы галаву, і пакашліваў у кулак. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́шліваць hüsteln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ке́рхаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Хваравіта пакашліваць; перхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пока́шливать несов. пака́шліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́рхаць², -аю, -аеш, -ае; незак. (разм).

Сутаргава пакашліваць ад перасыхання, раздражнення ў горле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пака́шліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакашліваць; а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hüsteln

vi пака́шліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)