пакача́ць гл. качаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакача́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакача́ю пакача́ем
2-я ас. пакача́еш пакача́еце
3-я ас. пакача́е пакача́юць
Прошлы час
м. пакача́ў пакача́лі
ж. пакача́ла
н. пакача́ла
Загадны лад
2-я ас. пакача́й пакача́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакача́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакача́ць сов.

1. поката́ть;

п. мяч — поката́ть мяч;

2. поката́ть, переката́ть;

п. бялі́зну — поката́ть бельё;

3. (в чём-л.) поваля́ть, обваля́ть;

4. разг. (всё, многое) повали́ть;

ве́цер ~ча́ў мэ́ндлікі — ве́тер повали́л сусло́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Качаць некаторы час. Пагуляюць [дзеці] у хаце, пры лучыне, а потым ідуць на вуліцу. Вядома, малыя: трэба ж ім і кацёлку пакачаць, і на рэчку збегаць. Якімовіч. [Камандзір:] — Акурат там, я чуў, трэба рабочыя, то і ты трохі разам з іншымі бярвенне пакачай. Сачанка.

2. Разгладзіць, выпрастаць пры дапамозе качалкі ўсё, многае. Пакачаць бялізну.

3. Паваліць на зямлю, перамагчы пры дужанні ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Тое, што і каціць (у 1 знач.), але абазначае рух, які адбываецца ў розны час і ў розных напрамках.

К. бочкі.

К. бярвенне.

2. што. Размякчаючы ў руках і рухаючы па якой-н. паверхні, надаваць чаму-н. акруглую форму.

К. клёцкі.

К. шарыкі з пластыліну.

3. што. Паварочваць з боку на бок у чым-н. сыпкім, вязкім.

К. рыбу ў муцэ.

4. што. Разгладжваць пры дапамозе качалкі, качалак.

К. абрусы.

5. што. Рабіць пракатку (спец.).

К. ліставое жалеза.

6. Падкідваць каго-н. на руках, выражаючы радасць, захапленне і пад. (разм.).

|| зак. пакача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 2—4 і 6 знач.), вы́качаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 3 і 4 знач.) і скача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 2 знач.).

|| наз. кача́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакача́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакачаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поваля́ть сов.

1. пакача́ць;

поваля́ть ры́бу в муке́ пакача́ць ры́бу ў муцэ́;

2. (повалить всё, многое) паваля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проката́ть​I сов.

1. (разгладить) пакача́ць, вы́качаць; (некоторое время) пракача́ць;

2. техн. пракача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поката́ть сов.

1. пакача́ць, (долго, неоднократно) папако́чваць, папакача́ць;

2. (повозить) павазі́ць, (много, неоднократно) папаво́жваць, папавазі́ць, паката́ць; см. ката́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переката́ть сов., разг.

1. (катя, переместить многое) перакача́ць;

2. (покатать всех, многих) пераката́ць, паката́ць, перавазі́ць;

3. (бельё и т. п.) перакача́ць, пакача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)