пакачаны - Пошук

пакача́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пакача́ны	пакача́ная	пакача́нае	пакача́ныя
Р.	пакача́нага	пакача́най пакача́нае	пакача́нага	пакача́ных
Д.	пакача́наму	пакача́най	пакача́наму	пакача́ным
В.	пакача́ны (неадуш.) пакача́нага (адуш.)	пакача́ную	пакача́нае	пакача́ныя (неадуш.) пакача́ных (адуш.)
Т.	пакача́ным	пакача́най пакача́наю	пакача́ным	пакача́нымі
М.	пакача́ным	пакача́най	пакача́ным	пакача́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакача́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пакача́ны	пакача́ная	пакача́нае	пакача́ныя
Р.	пакача́нага	пакача́най пакача́нае	пакача́нага	пакача́ных
Д.	пакача́наму	пакача́най	пакача́наму	пакача́ным
В.	пакача́ны (неадуш.) пакача́нага (адуш.)	пакача́ную	пакача́нае	пакача́ныя (неадуш.) пакача́ных (адуш.)
Т.	пакача́ным	пакача́най пакача́наю	пакача́ным	пакача́нымі
М.	пакача́ным	пакача́най	пакача́ным	пакача́ных

Кароткая форма: пакача́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакача́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакачаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прока́танный^I

1. пакача́ны, вы́качаны; прака́чаны;

2. праката́ны; см. проката́ть^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кача́лка ¹, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Крэсла з выгнутымі палазамі, на якіх яно качаецца. — Ты помніш, Вера, Адэсу, Люсдорф? — гайдануўшыся ў качалцы, спытаўся Максім Сцяпанавіч. Карпаў. Цёплымі вечарамі, усеўшыся ў качалцы, падоўгу адпачываў [Стальноў] на балконе. Шашкоў.

кача́лка ², ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Круглая палка для раскачвання цеста або разгладжвання бялізны качаннем. Слаўлю чысты абрус, толькі што пакачаны качалкай, каляны, калі яго маці ў нядзелю раніцай засцілае на стол шырокі. Барадулін. // Прадмет падобнай формы. Сцёпка дастаў з-пад кажуха бляшаную качалку, у якой быў план і ўсякія дакументы. Колас. Усюды былі відаць тоўстыя качалкі пачаткаў. Паслядовіч.

2. толькі мн. (кача́лкі, ‑лак). Прыстасаванне для разгладжвання, качання бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum