пака́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пака́та пака́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пака́та нареч. пока́то, поло́го, отло́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пока́то нареч. пака́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поло́го нареч. пака́та, спа́дзіста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shelve2 [ʃelv] v. пака́та спуска́цца (пра пагоркі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отло́го нареч. адхо́ніста, адхо́нна, пака́та, спа́дзіста, спусці́ста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

slantwise

[ˈslæntwaɪz]

adv.

пахі́ла, пака́та; наўскася́к, наўско́с

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

упа́дзіна, ‑ы, ж.

Паглыбленае месца: паглыбленне. Высіцца бераг, то стромка падаючы да ракі, то паката сходзячы да яе прыступкамі, невялікімі выемкамі, глыбокімі ўпадзінамі. Васілевіч. // Пра рысы твару, будову чэрапа і пад. Старыць яго [мужчыну] не густое чорнае шчацінне на сківіцах і барадзе, а ўпадзіны худых шчок з дробненькімі маршчынамі, якія разбягаюцца ва ўсе бакі ад шрама. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕ́ГІЧАВА АСТРАВЫ́,

астравы каля выхаду з Хатангскага заліва м. Лапцевых, у Рэспубліцы Саха (Якуція). Складаюцца з а-воў В. Бегічаў (пл. каля 1,8 тыс. км², выш. да 201 м) і М. Бегічаў. Паверхня паката-ўзгорыстая раўніна з тундравай расліннасцю. Промысел пясцоў і паўн. аленяў. Лежбішча маржоў. Адкрыты ў 1908 рус. падарожнікам Н.А.Бегічавым.

т. 2, с. 371

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

отло́же сравнит. ст.

1. нареч. больш адхо́ніста, больш адхо́нна, больш пака́та, больш спа́дзіста, больш спусці́ста; см. отло́го;

2. прил. больш адхо́ністы, больш адхо́нны, больш пака́ты, бо́льш спа́дзісты, больш спусці́сты; см. отло́гий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)