пака́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пака́т пака́ты
Р. пака́ту пака́таў
Д. пака́ту пака́там
В. пака́т пака́ты
Т. пака́там пака́тамі
М. пака́це пака́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пака́т, -ту м. укло́н, пока́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пака́т, ‑у, М ‑каце, м.

Тое, што і пакатасць (у 2 знач.). Паміж двух узгоркаў, выбіраючы лепшае месца.. хаваючыся пад пакатам узгоркаў, у цені алешніку маладога, бяжыць вузенькі халодны раўчук. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́т Лагчынка на схіле ўзгорка, дзе сцякае паток веснавой ці дажджавой вады (Слаўг.). Тое ж пака́тавіна, пака́тасць, ход (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

dip​1 [dɪp] n.

1. апуска́нне (у вадкасць)

2. купа́нне;

go for a dip infml ісці́ купа́цца;

have/take a dip купа́цца; абмыва́цца

3. спуск, пака́т, нізі́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pochylnia

ж.

1. нахіленая плоскасць; схіл; спад; пакат; архіт. пандус;

2. мар. стапель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

По́кат 1 ’кола’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), параўн. рус. покато́к ’невялікі валік, цурка, якія падкладаюць пад вілы, каб лягчэй соваць саганы’. Бязафікснае ўтварэнне ад пакаціць < каціць, гл. пакот 2 ’тс’.

По́кат 2 ’гульня, пры якой выпрабоўвалі моц велікодных яек’ (Мат. Гом.). Бязафіксны назоўнік ад пакаціць < каціць (гл.).

По́кат 3 ’прыстасаванне для пагрузкі лесу’ (Мат. Гом.), пакош покаты ’лагі, па якіх закочваюць бярвенні на зруб’ (ТС). Гл. пакат у.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gradient

[ˈgreɪdiənt]

1.

n.

1) нахі́л, схіл, пака́т -у m. (даро́гі, чыгу́нкі, кана́лу)

2) Phys. градые́нт -а m.

2.

adj.

1) паступо́вы

2) пака́ты, узыхо́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

збо́чына Схіл, бок канавы, узгорка; пакат (Слаўг.). Тое ж збочынне, бакаві́на́, бачковіна, пака́тасць, спа́дзістасць, пакот, пакоцвіна, покат (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

скат​I

1. (наклон) схіл, род. схі́лу м., спад, род. спа́ду м., пака́т, -ту м.;

2. (крыши) бок, род. бо́ка м.; схіл, род. схі́лу м.;

3. горн., гидр., техн. скат, род. ска́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)