пакары́цца, -кару́ся, -ко́рышся, -ко́рыцца; зак.

1. каму-чаму. Падпарадкавацца чыёй-н. уладзе, волі.

Не пакорымся нахабным заваёўнікам.

2. чаму. Змірыцца з чым-н., адмовіўшыся ад супраціўлення чаму-н.

П. лёсу.

|| незак. пакара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакары́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакару́ся пако́рымся
2-я ас. пако́рышся пако́рыцеся
3-я ас. пако́рыцца пако́рацца
Прошлы час
м. пакары́ўся пакары́ліся
ж. пакары́лася
н. пакары́лася
Загадны лад
2-я ас. пакары́ся пакары́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пакары́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакары́цца сов. покори́ться, подчини́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакары́цца, ‑каруся, ‑корышся, ‑корыцца; зак., каму-чаму.

1. Падпарадкавацца чыёй‑н. сіле, уладзе, выявіўшы пакорлівасць. [Адам:] — Ёсць, брат, у горадзе людзі, якія не пакарыліся і не пакарацца нахабным заваёўнікам... Якімовіч. // перан. Паддацца чыім‑н. намаганням, стаць асвоеным. У [свідравіны], якія былі прабураны вакол ствалоў, пусцілі мароз, і злосныя плывуны пакарыліся. Кулакоўскі. Каб быць пакарыцелем свету, Не толькі зямлёю трэба ўладаць, А трэба ўзняцца На сінюю гладзь — І неба павінна табе папарыцца! Чарот.

2. Змірыцца з чым‑н., адмовіўшыся ад барацьбы. Ты не спяшайся лёсу пакарыцца: Пакліч мяне. Пакліч. І я прыйду. Чэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакары́цца разм гл скарыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пакара́цца гл. пакарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скары́цца сов., см. пакары́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покори́ться сов. пакары́цца, скары́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скары́цца, скару́ся, ско́рышся, ско́рыцца; зак. (разм.).

Тое, што і пакарыцца.

|| незак. скара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакара́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пакарыцца.

2. Зал. да пакараць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)