паказу́шны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паказу́шны |
паказу́шная |
паказу́шнае |
паказу́шныя |
| Р. |
паказу́шнага |
паказу́шнай
паказу́шнае |
паказу́шнага |
паказу́шных |
| Д. |
паказу́шнаму |
паказу́шнай |
паказу́шнаму |
паказу́шным |
| В. |
паказу́шны (неадуш.)
паказу́шнага (адуш.) |
паказу́шную |
паказу́шнае |
паказу́шныя (неадуш.)
паказу́шных (адуш.) |
| Т. |
паказу́шным |
паказу́шнай
паказу́шнаю |
паказу́шным |
паказу́шнымі |
| М. |
паказу́шным |
паказу́шнай |
паказу́шным |
паказу́шных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паказу́ха, -і, ДМ -зу́се, ж. (разм.).
Выгляд усяго добрага, паспяховай дзейнасці; дзеянні, разлічаныя на знешні эфект, на тое, каб зрабіць добрае ўражанне на каго-н.
Устроілі паказуху перад начальствам.
|| прым. паказу́шны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
показу́шный разг., неодобр. паказу́шны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)