Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паказа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Надпіс, стрэлка, прыбор ці іншае прыстасаванне, якое паказвае што-н.
П. дарог.
Светлавы п.
П. скорасці.
2. Даведачныя кнігі або даведачны спіс у кнізе.
Бібліяграфічны п.
Чыгуначны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паказа́льнікм., в разн. знач. указа́тель;
п. імён — указа́тель имён;
п. даро́г — указа́тель доро́г
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паказа́льнік, ‑а, м.
1. Надпіс, вяха, стрэлка і пад., якія служаць для паказвання чаго‑н. Паказальны дарог. □ Марудна пасоўваўся па беламу цыферблату чорны мінуты паказальны.Бядуля.
2. Даведачная кніга або даведачны спіс у кнізе. Бібліяграфічны паказальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)