пакава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пакава́льнік |
пакава́льнікі |
| Р. |
пакава́льніка |
пакава́льнікаў |
| Д. |
пакава́льніку |
пакава́льнікам |
| В. |
пакава́льніка |
пакава́льнікаў |
| Т. |
пакава́льнікам |
пакава́льнікамі |
| М. |
пакава́льніку |
пакава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
pakowacz
м. упакоўшчык; пакавальнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
boxer
[ˈbɑ:ksər]
n.
1) пакава́льнік (у скры́ні)
2) баксёр -а m. (спарто́вец)
3) баксёр -а m. (паро́да саба́кі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)