пазітро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пазітро́н пазітро́ны
Р. пазітро́на пазітро́наў
Д. пазітро́ну пазітро́нам
В. пазітро́н пазітро́ны
Т. пазітро́нам пазітро́намі
М. пазітро́не пазітро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазітро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Элементарная часціца з дадатным зарадам, з масай, роўнай масе электрона.

|| прым. пазітро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазітро́н м., физ. позитро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазітро́н, ‑а, м.

Спец. Элементарная часцінка з дадатным зарадам.

[Лац. positivus — дадатны і (элек)трон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазітрон

т. 11, с. 517

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пазітро́н м. фіз. Pósitron n -s, -trónen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазітро́н

[ад пазі(тыўны) + -трон]

элементарная часціца з дадатным зарадам, маса якой роўная масе электрона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бэ́та-часці́ца, -ы, мн. -ы, -ці́ц, ж.

Электрон або пазітрон, якія вылучаюцца пры бэта-распадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

позитро́н физ. пазітро́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

positron [ˈpɒzɪtrɒn] n. phys. пазітро́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)