пазігра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пазігра́фія
Р. пазігра́фіі
Д. пазігра́фіі
В. пазігра́фію
Т. пазігра́фіяй
пазігра́фіяю
М. пазігра́фіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазігра́фія ж., лингв. пазигра́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазігра́фія, ‑і, ж.

Спец. Агульназразумелае пісьмо; выражэнне думкі знакамі, зразумелымі многім народам, напрыклад: нотнае пісьмо, арабскія лічбы.

[Грэч. pas — усякі і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазіграфія

т. 11, с. 517

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пазігра́фія

(ад гр. pas = усякі + -графія)

агульназразумелае пісьмо, выражэнне думкі знакамі, якія зразумелыя многім народам, напр. нотнае пісьмо, арабскія лічбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пазигра́фия лингв. пазігра́фія, -фіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)