пазычо́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазычо́ны |
пазычо́ная |
пазычо́нае |
пазычо́ныя |
| Р. |
пазычо́нага |
пазычо́най пазычо́нае |
пазычо́нага |
пазычо́ных |
| Д. |
пазычо́наму |
пазычо́най |
пазычо́наму |
пазычо́ным |
| В. |
пазычо́ны (неадуш.) пазычо́нага (адуш.) |
пазычо́ную |
пазычо́нае |
пазычо́ныя (неадуш.) пазычо́ных (адуш.) |
| Т. |
пазычо́ным |
пазычо́най пазычо́наю |
пазычо́ным |
пазычо́нымі |
| М. |
пазычо́ным |
пазычо́най |
пазычо́ным |
пазычо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазычо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазычо́ны |
пазычо́ная |
пазычо́нае |
пазычо́ныя |
| Р. |
пазычо́нага |
пазычо́най пазычо́нае |
пазычо́нага |
пазычо́ных |
| Д. |
пазычо́наму |
пазычо́най |
пазычо́наму |
пазычо́ным |
| В. |
пазычо́ны (неадуш.) пазычо́нага (адуш.) |
пазычо́ную |
пазычо́нае |
пазычо́ныя (неадуш.) пазычо́ных (адуш.) |
| Т. |
пазычо́ным |
пазычо́най пазычо́наю |
пазычо́ным |
пазычо́нымі |
| М. |
пазычо́ным |
пазычо́най |
пазычо́ным |
пазычо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)