пазы́баць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазы́баю |
пазы́баем |
| 2-я ас. |
пазы́баеш |
пазы́баеце |
| 3-я ас. |
пазы́бае |
пазы́баюць |
| Прошлы час |
| м. |
пазы́баў |
пазы́балі |
| ж. |
пазы́бала |
| н. |
пазы́бала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пазы́бай |
пазы́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пазы́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазы́баць сов., разг. (поколебать в вертикальном направлении) покача́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазы́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Зыбаць некаторы час. А жыццё, яно ... — і Сямён Васільевіч пазыбаў рукой, — хвалюецца. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
покача́тьI сов.
1. (что-л., находящееся в подвешенном состоянии; ветром, волной) пакалыха́ць, пагайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке и т. п. — ещё) пагу́шкаць; (убаюкивая — ещё) палюля́ць;
2. (пошатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) пахіста́ць, пакалыха́ць, пакалыва́ць;
3. (поколебать в вертикальном направлении) павага́ць, пазы́баць;
4. (головой — при согласии) паківа́ць; (головой — при отрицании) пакруці́ць;
5. (ногой) пакалыха́ць, памаха́ць;
6. (на руках, выражая восторг, поздравляя с чем-л.) пакі́даць, пагу́шкаць, пакача́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)