пазуме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пазуме́нт пазуме́нты
Р. пазуме́нту пазуме́нтаў
Д. пазуме́нту пазуме́нтам
В. пазуме́нт пазуме́нты
Т. пазуме́нтам пазуме́нтамі
М. пазуме́нце пазуме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Тасьма, звычайна шытая золатам або срэбрам; галун.

Абшыты пазументамі кафтан.

|| прым. пазуме́нтавы, -ая, -ае і пазуме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазуме́нт, -ту м. позуме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазуме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Шытая золатам або срэбрам тасьма, якой аздабляюць мэблю, адзенне і інш. На вешалцы вісіць абшыты пазументамі кафтан. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазуме́нт м. Posamént n -(e)s, -en, Besátzband n -(e)s, -bänder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазуме́нт

(ням. Posament < фр. passement, ад ісп. pasamano = тасьма)

шытая золатам або серабром тасьма для ўпрыгожвання адзення, мэблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пазуме́нт ’шытая золатам або срэбрам тасьма, якой аздабляюць мэблю, адзенне і інш.’ (ТСБМ). З рус. позумент ’тс’, якое праз нов.-в.-ням. Posament або н.-ням. pasement з франц. passement (гл. Фасмер, 3, 303).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазуме́нт

(ням. Posament, ад фр. passement)

шытая золатам або серабром тасьма для ўпрыгожвання адзення, мэблі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

позуме́нт пазуме́нт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галу́н​1

(фр. galon)

тое, што і пазумент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)