пазмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Змыць, ліквідаваць мыццём усё, многае.

П. фарбу з рук.

2. каго-што. Змыць, знесці адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

Вада пазмывала пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазмыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазмыва́ю пазмыва́ем
2-я ас. пазмыва́еш пазмыва́еце
3-я ас. пазмыва́е пазмыва́юць
Прошлы час
м. пазмыва́ў пазмыва́лі
ж. пазмыва́ла
н. пазмыва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазмыва́й пазмыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазмыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазмыва́ць сов. (о многом) смыть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Змыць, ліквідаваць мыццём усё, многае. Пазмываць фарбу з рук.

2. Змыць, знесці адкуль‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Вада пазмывала пасевы. Васілевіч. Паднялася рака, вада стала густая, парудзела і несла аднекуль з-пад Мсціжаў .. бярвенне — недзе пазмывала яго з берагоў. Пташнікаў. / у безас. ужыв. За дажджы з дарогі пазмывала чалавечыя сляды. Чыгрынаў. [Сімха:] Тут кладкі ёсць. Я зараз іх праверу, Калі дажджом не пазмывала часам. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазмыва́ны смы́тый; см. пазмыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посмыва́ть сов., разг. пазмыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смы́ть сов. змыць, мног. пазмыва́ць;

◊

как водо́й смы́ло як вадо́й змы́ла;

смы́ть позо́р змыць га́ньбу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)