пазграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Згрэбці ў адно месца ўсё, многае.

П. сена ў кучкі.

2. Грабучы, скінуць адкуль-н. усё, многае.

П. снег з дахаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазграба́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазграба́ю пазграба́ем
2-я ас. пазграба́еш пазграба́еце
3-я ас. пазграба́е пазграба́юць
Прошлы час
м. пазграба́ў пазграба́лі
ж. пазграба́ла
н. пазграба́ла
Загадны лад
2-я ас. пазграба́й пазграба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазграба́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазграба́ць сов. (о многом) в разн. знач. сгрести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Згрэбці ў адно месца ўсё, многае. Пазграбаць сена ў кучкі.

2. Грабучы, скінуць адкуль‑н. усё, многае. Пазграбаць снег з дахаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазграба́ны сгребённый; см. пазграба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазграба́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пазграбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сгрести́ сов.

1. (граблями) згрэ́бці, мног. пазграба́ць;

2. (собрать в место) згарну́ць, мног. пазго́ртваць;

3. (сбросить) згрэ́бці, мног. пазграба́ць, скі́даць, мног. паскіда́ць;

4. (неуклюже обхватить) прост. згрэ́бці;

сгрести́ в оха́пку згрэ́бці ў аха́пак; см. сгреба́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)