пазво́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх.

Пазводзіліся ў нас танкарунныя авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазво́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - пазво́дзімся
2-я ас. - пазво́дзіцеся
3-я ас. пазво́дзіцца пазво́дзяцца
Прошлы час
м. пазво́дзіўся пазво́дзіліся
ж. пазво́дзілася
н. пазво́дзілася
Дзеепрыслоўе
прош. час пазво́дзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазво́дзіцца сов. (о многих) перевести́сь, вы́вестись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазво́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх. Пазводзіліся авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазво́дзіцца (перастаць існаваць) verschwínden* vi (s); áussterben* vi (s) (вымерці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́родиться сов.

1. вы́радзіцца; (вымереть) зве́сціся, мног. пазво́дзіцца, вы́мерці, мног. павыміра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)