пазвані́ць гл. званіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазвані́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазваню́ пазво́нім
2-я ас. пазво́ніш пазво́ніце
3-я ас. пазво́ніць пазво́няць
Прошлы час
м. пазвані́ў пазвані́лі
ж. пазвані́ла
н. пазвані́ла
Загадны лад
2-я ас. пазвані́ пазвані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пазвані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазвані́ць сов. позвони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазвані́ць, ‑званю, ‑звоніш, ‑звоніць.

Зак. да званіць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звані́ць, званю́, зво́ніш, зво́ніць; незак.

1. Утвараць гукі пры дапамозе звона, званка.

2. каму. Выклікаць званком тэлефоннага апарата для размовы па тэлефоне.

З. па тэлефоне.

3. перан., пра каго-што, аб кім-чым і з дадан. Разносіць чуткі, плёткі, учыняць шум (разм.).

Нечага пра гэта ўсюды з.

◊

Званіць у званы (разм.) — усюды расказваць пра што-н.

|| зак. пазвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перазвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; зак. (разм.).

1. Пазваніць, набраўшы зноў нумар тэлефона.

Дрэнна чуваць, перазваніце.

2. Пазваніць па тэлефоне ўсім, многім або з многіх месцаў.

П. усім знаёмым. 3 усіх таксафонаў перазваніў — не працуюць.

|| незак. перазво́ньваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перазвані́ць, ‑званю, ‑звоніш, ‑звоніць; зак.

1. Пазваніць зноў, яшчэ раз.

2. Пазваніць па тэлефоне ўсім, многім; абзваніць. Перазваніць усім знаёмым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

позвони́ть сов., в разн. знач. пазвані́ць, (долго, неоднократно) папазво́ньваць, папазвані́ць;

позвони́ть в ко́локол пазвані́ць у звон;

позвони́ мне пазвані́ мне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перазвані́цца, ‑званюся, ‑звонішся, ‑звоніцца; зак.

Разм. Пазваніць адзін аднаму па тэлефоне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

названі́цца, ‑званюся, ‑звонішся, ‑звоніцца; зак.

Разм. Пазваніць многа, удосталь. Названіўся за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)