пазаця́гваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Зацягнуць куды-н. або ў што-н. усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. лодкі да ракі.

2. што, пераважна безас. Пакрыць тонкім слоем чаго-н. усё, многае; загаіць усё, многае.

Сажалку пазацягвала раскай.

Раны пазацягвала.

3. што. Туга сцягнуць усё, многае.

П. рукзакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазаця́гваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазаця́гваю пазаця́гваем
2-я ас. пазаця́гваеш пазаця́гваеце
3-я ас. пазаця́гвае пазаця́гваюць
Прошлы час
м. пазаця́гваў пазаця́гвалі
ж. пазаця́гвала
н. пазаця́гвала
Загадны лад
2-я ас. пазаця́гвай пазаця́гвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазаця́гваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазаця́гваць сов.

1. (таща, переместить — о многом, о многих) затащи́ть;

2. (заставить зайти — о многих) затащи́ть, затяну́ть;

3. (туго стянуть — о многом) затяну́ть;

4. безл. (покрыть — о многом) затяну́ть, заволо́чь; (слегка) подёрнуть;

5. (просунуть — о многом) вдеть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Зацягнуць куды‑н. або ў што‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. На другую ноч пчаляры пазацягвалі ў лазу і ў прыбярэжныя ядлоўцавыя кусты ўсе чаўны і лодкі. Кулакоўскі.

2. пераважна безас. Пакрыць тонкім слоем чаго‑н. усё, многае. Сажалку пазацягвала бросняй. // Загаіць усё, многае. [Салвесь:] — А хай вам толькі пазацягвае раны — забяру да сябе. Карпюк.

3. Туга сцягнуць усё, многае. Пазацягваць рукзакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затащи́ть сов., разг. зацягну́ць, мног. пазаця́гваць; завалачы́, мног. пазавалака́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заволо́чь сов.

1. (закрыть — о небе, глазах) безл. завалачы́, мног. пазавалака́ць, пазавала́кваць, зацягну́ць, мног. пазаця́гваць, засла́ць, мног. пазасціла́ць;

2. (затащить) прост. завалачы́, мног. пазавалака́ць, пазавала́кваць, зацягну́ць, мног. пазаця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаця́гваны

1. зата́щенный;

2. зата́щенный, затя́нутый;

3. затя́нутый;

4. безл. затя́нутый, заволо́ченный; подёрнутый;

5. вде́тый;

1-5 см. пазаця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подёрнуть сов. зацягну́ць, мног. пазаця́гваць; (покрыть) пакры́ць; (застлать) засла́ць, мног. пазасціла́ць; (затуманить) затума́ніць; (окутать) аху́таць;

моро́з уже́ подёрнул ре́ку то́нким льдом маро́з ужо́ зацягну́ў (пакры́ў) раку́ то́нкім лёдам;

дым подёрнул дере́вья дым зацягну́ў (засла́ў, аху́таў) дрэ́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)