пазатапля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазатапля́ю пазатапля́ем
2-я ас. пазатапля́еш пазатапля́еце
3-я ас. пазатапля́е пазатапля́юць
Прошлы час
м. пазатапля́ў пазатапля́лі
ж. пазатапля́ла
н. пазатапля́ла
Загадны лад
2-я ас. пазатапля́й пазатапля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазатапля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазатапля́ць сов. (о многом)

1. (залить) затопи́ть;

2. (заставить утонуть) потопи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазатапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Затапіць вадой усё, многае або ўсіх, многіх. Пазатапляла паводка сенажаці.

2. Затапіць, патапіць усе, многае або ўсіх, многіх. Пазатапляць лодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затопи́ть​II сов. (водой) затапі́ць, мног. пазатапля́ць; см. затопля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наводни́ть сов., прям., перен. затапі́ць, мног. пазатапля́ць; (залить) залі́ць, мног. пазаліва́ць; (наполнить) напо́ўніць, мног. панапаўня́ць, запо́ўніць, мног. пазапаўня́ць; (только в перен. знач.) навадні́ць; см. наводня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)