пазамыка́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - пазамыка́емся
2-я ас. - пазамыка́ецеся
3-я ас. пазамыка́ецца пазамыка́юцца
Прошлы час
м. пазамыка́ўся пазамыка́ліся
ж. пазамыка́лася
н. пазамыка́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час пазамыка́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазамыка́цца сов. (о многих, о многом) запере́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамыка́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Замкнуцца — пра ўсё, многае. Дзверы пазамыкаліся.

2. Замкнуцца, зачыніўшыся дзе‑н. — пра ўсіх, многіх. Старэйшыя ў клуб ходзяць рэдка, пазамыкаюцца і глядзяць дома тэлевізары. Далідовіч.

3. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Злучыцца канцамі — пра ўсё, многае. Правады пазамыкаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запере́ться

1. (на ключ) замкну́цца, мног. пазамыка́цца; (на крючок) зашчапі́цца, мног. пазашчэ́плівацца; (затвориться) зачыні́цца, мног. пазачыня́цца;

2. (отрицать свою провинность) упе́рціся, запе́рціся, не прызна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)