пазаліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Заліць, затапіць усё, многае.

Паводка пазалівала паплавы.

2. Абліць, запэцкаць якой-н. вадкасцю ўсё, многае або ў многіх месцах.

П. абрус віном.

3. Затушыць вадой усё, многае.

П. вогнішчы.

4. Пакрыць чым-н. вадкім, здольным зацвярдзець — пра ўсё, многае.

П. дарогі гудронам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазаліва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазаліва́ю пазаліва́ем
2-я ас. пазаліва́еш пазаліва́еце
3-я ас. пазаліва́е пазаліва́юць
Прошлы час
м. пазаліва́ў пазаліва́лі
ж. пазаліва́ла
н. пазаліва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазаліва́й пазаліва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазаліва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазаліва́ць сов. (о многом) зали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заліць, затапіць усё, многае. [Гораў:] — Што, шалее ў навальніцу Дняпро? [Іван:] — Рака з характарам.. Усе старыкі на пойме вадой пазалівае, унь той клін адрэжа. Караткевіч.

2. Абліць, запэцкаць якой‑н. вадкасцю ўсё, многае. Пазаліваць абрусы віном.

3. Затушыць вадой усё, многае. [Крывіцкі:] — Я трошкі заліў вадою збольшага, цяпер трэба пазаліваць гэтыя асмалкі. Лобан.

4. Пакрыць чым‑н. вадкім, здольным зацвярдзець — пра ўсё, многае. Пазаліваць дарогі гудронам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаліва́ны за́ли́тый; см. пазаліва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наводни́ть сов., прям., перен. затапі́ць, мног. пазатапля́ць; (залить) залі́ць, мног. пазаліва́ць; (наполнить) напо́ўніць, мног. панапаўня́ць, запо́ўніць, мног. пазапаўня́ць; (только в перен. знач.) навадні́ць; см. наводня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зали́ть сов., в разн. знач. залі́ць, мног. пазаліва́ць;

зали́ть ска́терть залі́ць абру́с;

зали́ть гало́ши залі́ць гало́шы;

зали́ть бензи́н залі́ць бензі́н;

зали́ть ого́нь залі́ць аго́нь;

зали́ть подва́л залі́ць падва́л;

◊

зали́ть го́ре залі́ць го́ра;

зали́ть глаза́ залі́ць во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)