пазалочаны

пазало́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пазало́чаны	пазало́чаная	пазало́чанае	пазало́чаныя
Р.	пазало́чанага	пазало́чанай пазало́чанае	пазало́чанага	пазало́чаных
Д.	пазало́чанаму	пазало́чанай	пазало́чанаму	пазало́чаным
В.	пазало́чаны (неадуш.) пазало́чанага (адуш.)	пазало́чаную	пазало́чанае	пазало́чаныя (неадуш.) пазало́чаных (адуш.)
Т.	пазало́чаным	пазало́чанай пазало́чанаю	пазало́чаным	пазало́чанымі
М.	пазало́чаным	пазало́чанай	пазало́чаным	пазало́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пазало́чаны	пазало́чаная	пазало́чанае	пазало́чаныя
Р.	пазало́чанага	пазало́чанай пазало́чанае	пазало́чанага	пазало́чаных
Д.	пазало́чанаму	пазало́чанай	пазало́чанаму	пазало́чаным
В.	пазало́чаны (неадуш.) пазало́чанага (адуш.)	пазало́чаную	пазало́чанае	пазало́чаныя (неадуш.) пазало́чаных (адуш.)
Т.	пазало́чаным	пазало́чанай пазало́чанаю	пазало́чаным	пазало́чанымі
М.	пазало́чаным	пазало́чанай	пазало́чаным	пазало́чаных

Кароткая форма: пазало́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазало́чаны

1. прич. позоло́ченный, перезоло́ченный;

2. прил. позоло́ченный;

1, 2 см. пазалаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазало́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пазалаціць.

2. у знач. прым. Пакрыты пазалотай. Бліснулі першыя промні сонца, зайчыкамі зайгралі на пазалочаным шпілі нейкага гарадскога будынка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

позлащённый пазало́чаны.