пазале́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Залячыць, загаіць усё, многае.

П. раны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазале́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазале́чваю пазале́чваем
2-я ас. пазале́чваеш пазале́чваеце
3-я ас. пазале́чвае пазале́чваюць
Прошлы час
м. пазале́чваў пазале́чвалі
ж. пазале́чвала
н. пазале́чвала
Загадны лад
2-я ас. пазале́чвай пазале́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазале́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазале́чваць сов.

1. (о многом) залечи́ть, заживи́ть;

2. (о многих — измучить, уморить неумелым лечением) залечи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазале́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Залячыць, загаіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазале́чваны зале́ченный; заживлённый; см. пазале́чваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залечи́ть сов. залячы́ць, мног. пазале́чваць; (рану, язву) загаі́ць, мног. пазаго́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)