пазазямны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазазямны́ пазазямна́я пазазямно́е пазазямны́я
Р. пазазямно́га пазазямно́й
пазазямно́е		 пазазямно́га пазазямны́х
Д. пазазямно́му пазазямно́й пазазямно́му пазазямны́м
В. пазазямны́ (неадуш.)
пазазямно́га (адуш.)		 пазазямну́ю пазазямно́е пазазямны́я (неадуш.)
пазазямны́х (адуш.)
Т. пазазямны́м пазазямно́й
пазазямно́ю		 пазазямны́м пазазямны́мі
М. пазазямны́м пазазямно́й пазазямны́м пазазямны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазазямны́ внеземно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазазе́мны, см. пазазямны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pozaziemski

pozaziemsk|i

1. пазазямны; незямны;

istota ~a — іншапланецянін; прышэлец;

2. звышнатуральны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)