пазажыва́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зажыць, загаіцца — пра ўсё, многае.

Раны пазажывалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазажыва́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пазажыва́е пазажыва́юць
Прошлы час
м. пазажыва́ў пазажыва́лі
ж. пазажыва́ла
н. пазажыва́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пазажыва́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазажыва́ць сов. (о многом) зажи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазажыва́ць, ‑ае; зак.

Зажыць, загаіцца — пра ўсё, многае. Раны пазажывалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажи́ть​I сов. (зарубцеваться) зажы́ць, мног. пазажыва́ць, загаі́цца, мног. пазаго́йвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)