пазаве́йваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазаве́йваю |
пазаве́йваем |
| 2-я ас. |
пазаве́йваеш |
пазаве́йваеце |
| 3-я ас. |
пазаве́йвае |
пазаве́йваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пазаве́йваў |
пазаве́йвалі |
| ж. |
пазаве́йвала |
| н. |
пазаве́йвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пазаве́йвай |
пазаве́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пазаве́йваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазаве́йваць сов. (о многом) заве́ять, занести́, засы́пать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазаве́йваць, ‑ае; зак., што.
Завеяць, засыпаць усё, многае. Снег пазавейваў дарогі. Пазавейвала хаты пяском.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заве́ять сов. заве́яць, мног. пазаве́йваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)