пажэ́рці, -жару́, -жарэ́ш, -жарэ́; -жаро́м, -жараце́, -жару́ць; пажо́р, -жэ́рла; -жары́; -жо́рты; зак.

Тое, што і пажраць.

|| незак. пажыра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажэ́рці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажару́ пажаро́м
2-я ас. пажарэ́ш пажараце́
3-я ас. пажарэ́ пажару́ць
Прошлы час
м. пажо́р пажэ́рлі
ж. пажэ́рла
н. пажэ́рла
Загадны лад
2-я ас. пажары́ пажары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пажо́ршы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пажэ́рці сов., см. пажра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажэ́рці, ‑жару, ‑жарэш, ‑жарэ; ‑жаром, ‑жараце; пр. пажор, ‑жэрла; заг. пажары; зак., што.

1. З’есці прагна ўсё (пра жывёл). Саранча пажэрла пасевы.

2. Груб. Паесці ўсё, многае (пра людзей).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажыра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

1. гл. пажраць і пажэрці.

2. перан. Знішчаць цалкам што-н.

Полымя пажырае хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пажэрці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поло́пать сов., груб., прост. пажра́ць, пажэ́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pożreć

зак. пажэрці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пожра́ть сов.

1. (съесть) з’е́сці; груб. пажра́ць, пажэ́рці;

2. перен. (поглотить) паглыну́ць;

3. перен. (об огне, пламени) пажра́ць, пажэ́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажыра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да пажэрці.

2. перан. Знішчаць, спальваючы (пра полымя, агонь). Полымя.. загуляе па саламяных хрыбтах будынкаў, нібы прагны бязлітасны звер, пажыраючы іх. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)