пажыло́е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. пажыло́е
Р. пажыло́га
Д. пажыло́му
В. пажыло́е
Т. пажылы́м
М. пажылы́м

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пажыло́е сущ., ист. пожило́е

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажылое

т. 11, с. 515

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пажылы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажылы́ пажыла́я пажыло́е пажылы́я
Р. пажыло́га пажыло́й
пажыло́е		 пажыло́га пажылы́х
Д. пажыло́му пажыло́й пажыло́му пажылы́м
В. пажылы́ (неадуш.)
пажыло́га (адуш.)		 пажылу́ю пажыло́е пажылы́я (неадуш.)
пажылы́х (адуш.)
Т. пажылы́м пажыло́й
пажыло́ю		 пажылы́м пажылы́мі
М. пажылы́м пажыло́й пажылы́м пажылы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пожило́е ср., сущ., ист. пажыло́е, -ло́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)