пажуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажуру́ся пажу́рымся
2-я ас. пажу́рышся пажу́рыцеся
3-я ас. пажу́рыцца пажу́рацца
Прошлы час
м. пажуры́ўся пажуры́ліся
ж. пажуры́лася
н. пажуры́лася
Загадны лад
2-я ас. пажуры́ся пажуры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пажуры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пажуры́цца сов. погрусти́ть, попеча́литься, покручи́ниться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажуры́цца, ‑журуся, ‑журышся, ‑журыцца; зак.

Журыцца некаторы час. Прывяла.. [Агрыпіну] на могілкі буфетчыца Юля. Прывяла і, заплакаўшы, пакінула адну. Няхай пажурыцца.. на адзіноце, не трэба перашкаджаць. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

погрусти́ть сов. пасумава́ць, пасмуткава́ць, пажуры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памарко́ціцца, ‑кочуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.

Разм. Пасумаваць, патужыць, пажурыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажуры́цца, ‑журуся, ‑журышся, ‑журыцца; зак.

Разм. Доўга, многа пажурыцца. Нажурыцца ў адзіноцтве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покручи́ниться сов., нар.-поэт. пажуры́цца, пасмуткава́ць, памарко́ціцца, патужы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попеча́литься сов. пасмуткава́ць, пасмуці́цца, пажуры́цца, памарко́ціцца; (погрустить) пасумава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)