◎ Пажуры́ чортавы ’расл. бадзяк палявы, Cirsium arvense (L.), Scop.’ (брэсц. Кіс.). Гл. пазур.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пажуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажуру́ пажу́рым
2-я ас. пажу́рыш пажу́рыце
3-я ас. пажу́рыць пажу́раць
Прошлы час
м. пажуры́ў пажуры́лі
ж. пажуры́ла
н. пажуры́ла
Загадны лад
2-я ас. пажуры́ пажуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пажуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)