пажава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажава́ны пажава́ная пажава́нае пажава́ныя
Р. пажава́нага пажава́най
пажава́нае		 пажава́нага пажава́ных
Д. пажава́наму пажава́най пажава́наму пажава́ным
В. пажава́ны (неадуш.)
пажава́нага (адуш.)		 пажава́ную пажава́нае пажава́ныя (неадуш.)
пажава́ных (адуш.)
Т. пажава́ным пажава́най
пажава́наю		 пажава́ным пажава́нымі
М. пажава́ным пажава́най пажава́ным пажава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пажава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажава́ны пажава́ная пажава́нае пажава́ныя
Р. пажава́нага пажава́най
пажава́нае		 пажава́нага пажава́ных
Д. пажава́наму пажава́най пажава́наму пажава́ным
В. пажава́ны (неадуш.)
пажава́нага (адуш.)		 пажава́ную пажава́нае пажава́ныя (неадуш.)
пажава́ных (адуш.)
Т. пажава́ным пажава́най
пажава́наю		 пажава́ным пажава́нымі
М. пажава́ным пажава́най пажава́ным пажава́ных

Кароткая форма: пажава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пажава́ны

1. пережёванный, сжёванный;

2. (испорченный жеванием) изжёванный;

1, 2 см. пажава́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажава́ны і пажо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пажаваць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пожёванный пажава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажо́ваны, см. пажава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажо́ваны,

гл. пажаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)