пады́спад, прысл.

1. У самы ніз.

Пакласці п.

2. Пад што-н.

Надзець п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пады́спад

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пады́спад - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пады́спад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пады́спад
Р. пады́спаду
Д. пады́спаду
В. пады́спад
Т. пады́спадам
М. пады́спадзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пады́спад нареч. вниз; подо что́-л.;

пакла́сці п. — положи́ть вниз, в са́мый низ;

надзе́ць п. — наде́ть подо что́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пады́спад, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Адваротны бок; спод. Падыспад шапкі. Падыспад кашулі.

2. перан. Разм. Скрыты, адмоўны бок чаго‑н. [Кузьма Чорны:] — Вялікі пісьменнік [Бальзак]. Тут, братачка, нічога не скажаш. Увесь падыспад выверне табе. Скрыган. Тут [у палоне].. [Іван] убачыў падыспад фашызму і, мабыць, упершыню зразумеў, што пагібель — не самае горшае з усяго, што можа здарыцца на вайне. Быкаў.

3. у знач. прысл. Уніз; пад што‑н. Надзець падыспад. □ Мы пачалі рыхтавацца да начлегу. Дах над галавой ёсць, а падыспад можна наламаць лапак, нарваць папараці. І спі сабе на здароўе! Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пады́спад прысл. абл. nach nten; nter etwas (lgen, stcken)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Падзе́жка ’вопратка (падыспад)’. Мат. Гом.). З *пад‑ адзʼежка ў выніку рэдукцыі галоснага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падо́днікі ’кальсоны’ (Мат. Гом.). Суфіксальнае ўтварэнне на базе словазлучэння пада днопадыспад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Іспо́дка, звычайна мн. іспо́дкі ’вязаныя рукавіцы’ (Нас., Касп., Бяльк.), іспо́дка, іспо́тка ’рукавіца’ (Гарэц., Мат. Маг., Сл. паўн.-зах.; дзісн., Нар. сл., 113), іспо́тка ’рукавіца з адным пальцам’ (докш., Янк. Мат., 72; ДАБМ, к. 333). У рускіх гаворках испо́дка́ ’вязаная рукавіца, якая звычайна надзяваецца падыспад другой — скураной рукавіцы’. Ст.-рус. исподки ’ніжнія рукавіцы, панчохі, якія надзяваюцца падыспад другіх (верхніх)’ адзначана з XVI ст. Назва звязана з тым, што ісподкі надзяваюцца падыспад другіх (верхніх) рукавіц, пашытых звычайна са скуры ці аўчыны (гл. Груцо, Бел. мова, 1965, 130). Кандэнсат словазлучэння ісподнія рукавіцы. Гл. ісподні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

underneath

[,ʌndərˈni:Ө]

1.

prep.

пад

to sit underneath a tree — сядзе́ць пад дрэ́вам

a cellar underneath a house — склеппад до́мам

2.

adv.

1) до́ле, уні́зе

2) пад спод, пады́спад (куды́?); пады́спадам (дзе?)

3.

adj.

спо́дні

4.

n.

спод -у m. (ніжэ́йшая ча́стка або́ паве́рхня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)