Падымнае (гістар.) 8/21

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

падымнае

т. 11, с. 509

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пады́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пады́мны пады́мная пады́мнае пады́мныя
Р. пады́мнага пады́мнай
пады́мнае
пады́мнага пады́мных
Д. пады́мнаму пады́мнай пады́мнаму пады́мным
В. пады́мны (неадуш.)
пады́мнага (адуш.)
пады́мную пады́мнае пады́мныя (неадуш.)
пады́мных (адуш.)
Т. пады́мным пады́мнай
пады́мнаю
пады́мным пады́мнымі
М. пады́мным пады́мнай пады́мным пады́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БАБЫЛІ́,

кутнікі, каморнікі, катэгорыя беззямельных сялян на Беларусі ў 16—19 ст. Займаліся рамёствамі, дробнымі промысламі, наймаліся на розныя работы да феадалаў, заможных сялян і гараджан. Некат. мелі сваю хату, жывёлу, агарод, сенажаць; іншыя жылі ў чужых хатах, займаючы кут ці камору, або нават жабравалі. Асн. павіннасцю бабылёў была бабыльшчына — грашовы чынш, памер якога залежаў ад заможнасці; тыя, хто меў сваю хату, плацілі падымнае. Бабылёў у зах. раёнах Беларусі часцей называлі кутнікамі ці каморнікамі. Пасля далучэння Беларусі да Рас. імперыі (канец 18 ст.) бабылёў абкладалі падушным падаткам, надзялялі зямлёю, яны выконвалі павіннасці; да сярэдзіны 19 ст. зліліся з асн. масай сялян. Бабылямі сталі называць адзінокіх, бедных, бяздомных людзей.

В.І.Мялешка.

т. 2, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)