падшрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падшрубо́ўваю падшрубо́ўваем
2-я ас. падшрубо́ўваеш падшрубо́ўваеце
3-я ас. падшрубо́ўвае падшрубо́ўваюць
Прошлы час
м. падшрубо́ўваў падшрубо́ўвалі
ж. падшрубо́ўвала
н. падшрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. падшрубо́ўвай падшрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падшрубо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падшрубо́ўваць несов. подви́нчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падшрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падшрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Зашрубаваць глыбей, тужэй.

П. гайку.

|| незак. падшрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падшрубо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падшрубоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падшрубоўваць — падшрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подви́нчивать несов.

1. падшрубо́ўваць; (подвёртывать) падкру́чваць;

2. перен., разг. падаграва́ць, падахво́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)